Γαμημενο μυαλο

Βαρεθηκα να σε ακουω μεσα στο κεφαλι μου, σιχαθηκα να σε κανω λογια οταν λεω αυτο που μου λες να πω τα βλεμματα των αλλων γυρω μου αλλαζουν, γιατι δεν πεφτεις για υπνο να γλιτωσω απο την σκλαβια σου;Πεσε για υπνο σε βαρεθηκα... τι λες;οχι δεν θα κανω αυτο που θες εσυ γιατι δε με αφηνεις ησυχη ασε με στην στιγμη μου θελω να την νοιωσω, ολο μαλακιες μου λες κ δεν θελω να σε ακουω πια...θελω μονο να ακουω αυτη την αλλη φωνη, αυτη την μπασα ομορφη φωνη, ξερω τι θα μου πεις, ξερω παντα τι εχεις να πεις κ ποτε θα το πεις αλλα δεν θελω να σε ακουω πια εστω για μια μερα...θελω να μεινω με αυτη τη σκεψη εστω μια μερα μονο σταματα να τα γαμας ολα. ασε με να χαθω μεσα σε αυτο τον καπνο το ξερω δεν θα κρατησει αλλα εχω μια μερα, μονο μια μερα, μια μερα μονο...χανω τον χρονο μου μαζι σου κ δεν καταλαβαινεις πεσε για υπνο...κοιμησου επιτελους γαμημενο μου μυαλο.

Η μεταμορφωση

"Δεν μαρεσει η ζωη που ζω" ειπε, και ηταν μολις 15 ετων, "δεν θελω να ειμαι ανθρωπος, το να εισαι ανθρωπος ειναι πολυ βαρετο...θα ηθελα να ημουν μεταλλαγμενη οπως στις ταινιες καταλαβαινεις τι θελεις να σου πω;" Δεν θυμαμαι πως ημουν εγω στα 15, δεν θυμαμαι τι σκεφτομουν κ πως ενοιωθα, τι ελεγα οταν εβγαινα με παρεες, τι επινα κ τι ονειρευομουν... εσυ θυμασαι;ποιος θυμαται να μου πει;γιατι τα ξεχασα ολα αυτα, ποτε εφυγαν κ δεν τα πηρα χαμπαρι;"δεν θα ηταν ωραιο να ειμασταν ολοι μεταλλαγμενοι κ ο καθενας να ειχε απο μια δυναμη σαν τον spider-man ή τους x-men;" τα ματια της ελαμπαν μονο κ μονο σε αυτη τη σκεψη, "λυπαμαι μονο που αυτο που σκεφτομαι δεν μπορει ποτε να γινει πραγματικοτητα, την εχω σιχαθει την πραγματικοτητα"...15 ετων κ εχω μεινει μαλακας δεν ξερω τι να πω, τι να σκεφτω κ τι να απαντησω, το μονο που σκεφτομαι ειναι η κατσαριδα του καφκα. "φανταζεσαι να ξυπνησουμε κ να ειμαστε ολοι κατσαριδες;!" της λεω..."στην λεια πλατη μας κ στο σκληρο μας κουβουκλιο θα φευγουν ολα τα προβληματα οπως το νερο κυλαει στις πετρες. Θα γλιτωσουμε μεχρι κ απο πυρηνικη καταστροφη!", το βλεμμα της ειναι δυσπιστο νομιζει οτι την δουλευω δεν το χωραει ο νους της οτι καποιος απο τους "μεγαλους" μπορει να συμμεριστει αυτη την τρελη ιδεα της. φανταζεσαι να κοιμηθω κ να ξυπνησω κατσαριδα; μια μεγαλη κατσαριδα που σε κοιταει σαν ανθρωπος, που τρωει οτι τρως κ πινει οτι πινεις κ ποτε δεν παραπονιεται ή ζηταει κατι παραπανω απο την ζωη της. που θα εισαι ο εαυτο σου κ δεν θα σε πειραζει οταν οι αλλοι σε κοιτουν με απεχθεια γιατι παντα οι ανθρωποι τεινουν να απορριπτουν αυτο που δεν καταλαβαινουν, που δεν θα φοβασαι μηπως πεις κατι κ ο αλλος σε κοιταξει περιεργα γιατι ολοι θα σε κοιτουν περιεργα κ δεν θα καταλαβαινουν ουτως η αλλως τι λες... το καλοσκεφτεται κ ξαφνικα φωτιζεται το προσωπο της κ λεει με την λεπτη κ τριριχτη φωνη της "ναι ναι!κατσαριδες να ειμασταν ολοι κατσαριδες γιατι τοτε δεν θα ενοιωθα τοσο διαφορετικη θα ειμασταν ολοι το ιδιο!"

Οι νυχτες της πολης μοιαζουν πιο φωτεινες

Χαρουμενοι στην πολη των τρελων

- Στριψε τσιγαρο της ειπε κοφτα κ συνεχισε να βλεπει με προσυλωση την μπαλα στην τηλεοραση...

εκεινη εσκυψε το κεφαλι με αποστροφη βλεπωντας την ολοστρογγυλη κ σιχαμενη κοιλια του χυμενη πανω στον καναπε, τις ποδαρες του στο τραπεζακι που της ειχαν χαρισει οι κουμπαροι τους στον γαμο κ κλασσικα το χερι να ξινει τα τριχωτα κ βρωμικα αρχιδια του...

στριβει τσιγαρο κ η μονη σκεψη που ζωγραφισε ενα τεραστιο χαμογελο στα χειλη της ηταν...το κεφαλι του ανοιγμενο στον παγκο της κουζινας, αιματα παντου κ εκεινη θα μπορουσε επιτελους να κανει το τσιγαρο της στον καναπε ΤΗΣ που πλεον ειχε κανει τρυπα απο την κωλαρα του...

- Τι γελας μωρη μαλακισμενη;

- Τιποτα, οριστε ετοιμο το τσιγαρο σου αγαπη μου

"Τι εκφραση να ειχε αραγε αυτο το προσωπο...;"

Edward Alby, "Zoo Story"

απο το 123 μεχρι το 1984...

Καλιο αργα παρα ποτε...στο αγαπημενο μου νουμερο 123 βρισκεται ο οργουελ κ τι λεει...;

"κ υστερα η θυμιση του προσωπου της του ξαναηρθε, και μαζι μια φλογερη αβαστακτη επιθυμια να μεινει μονος. Μεχρις οτου μεινει μονος, του ηταν αδυνατον να σκεφτει τις καινουργιες εξελιξεις. Αποψε ηταν ενα απο τα βραδια που περνουσε στο Κοινοτικο Κεντρο. Καταπιε ενα ακομα ανοστο φαγητο στην καντινα, πηγε βιαστικα στο Κεντρο, πηρε μερος σε μια σοβαροφανη ανοητη "ομαδικη συζητηση", επαιξε δυο παρτιδες πινγκ πονγκ, ρουφηξε μερικα ποτηρια τζιν και διαβασε για μιση ωρα ενα βιβλιο με τιτλο "σχεσεις αναμεσα στο ΑΓΓΣΟΣ και το σκακι". Η πληξη του πλακωνε την ψυχη, αλλα για πρωτη φορα δεν ενοιωθε την επιθυμια να αποφυγει αυτη τη βραδια στο Κεντρο. Στην θεα των λεξεων σ'αγαπω τον ειχε πλημμυρισει ο ποθος να ζησει, και ξαφνικα του φαινοταν ανοητο να ριψοκινδυνεψει στο ελαχιστο.

Δεν τα καταφερε να παραδοθει στις σκεψεις του με την ησυχια του, παρα μονο μετα τις εντεκα το βραδυ, ξαπλωμενος στο κρεβατι του, μεσα στην ασφαλεια του σκοταδιου που τον γλιτωνε ακομα και απ' τον φοβο της τηλεοθονης - με την προϋποθεση οτι θα εμενε σιωπηλος.

Υπηρχε ενα καθαρα πρακτικο προβλημα που επρεπε να λυθει: πως θα ερθει σ' επαφη με την κοπελα για να κανονισει ραντεβου. Δεν σκεφτοταν πια την πιθανοτητα οτι του ειχε στησει παγιδα. Η ολοφανερη ταραχη της οταν του εδινε το σημειωμα τον βεβαιωνε γι'αυτο. Ολοφανερο, ηταν πανικοβλητη, και με το δικιο της. Οσο για το να αρνηθει την προσφορα της, ουτε που του περνουσε απο το νου. Μολις πριν απο πεντε μερες σκεφτοταν να της σπασει το κεφαλι με μια πετρα, αλλ' αυτο δεν ειχε σημασια. Σκεφτηκε το νεανικο γυμνο της σωμα οπως την ειχε δει στο ονειρο του. Την ειχε φανταστει ανοητη σαν ολους τους αλλους, το κεφαλι παραγεμισμενο με ψεματα και μισος και την καρδια παγωμενη. Κατι σαν πυρετος τον επιασε στην σκεψη οτι μπορει να την χασει, οτι μπορει να του ξεφυγει το ομορφο σωμα της. Αυτο που φοβοταν προπαντων ηταν μηπως εκεινη αλλαξει γνωμη αν δεν την συναντουσε γρηγορα. Αλλα τετοια συναντηση ειχε τεραστιες δυσκολιες. Ηταν σα να προσπαθεις να κανεις μια κινηση στο σκακι οταν εισαι ηδη ματ. Οπου κ αν πηγαινες, η τηλεοθονη σε παρακολουθουσε. Στην πραγματικοτητα, ολοι οι πιθανοι τροποι για να την συναντησει του ειχαν περασει απ' το μυαλο τα πρωτα κιολας λεπτα αφοτου διαβασε το σημειωμα.

The most loneliest day of my life

Κατεβαινε απο τον δρομο που ειχε κατεβει τοσες αλλες φορες πριν αλλα ενοιωθε σα να τον εβλεπε για πρωτη φορα. Στο χερι κρατουσε τσιγαρο κ προχωρουσε μεσα σε ενα ασφυκτικο πληθος ατομων γυρω της, περιεργο αλλα ενοιωθε οτι ηταν αορατη, οτι δεν την εβλεπε κανεις, οτι προχωρουσε κ δεν εβλεπε γυρω της ανθρωπους παρα μονο φιγουρες με μουτζουρωμενα προσωπα...

Μια ελαφρια μουσικη ακουγονταν καπου στο βαθος, μπορουσε καποιος να ξεχωρισει ευκολα τον ηχο κιθαρας κ μια αμυδρη φωνη να λεει ενα τραγουδι, αλλα τιποτε παρα πανω, ουτε στιχους ουτε συνοχη...τιποτα, απλα τιποτα.

Το τσιγαρο ειχε σχεδον τελειωσει αναμεσα στα δακτυλα της, σημαδι οτι οπου ναναι θα εφτανε στον προορισμο της, κ επιτελους αρχισε να διακρινει μεσα απο την φωνη στα ακουστικα της εναν στιχο...

Συνεχισε να κατεβαινει, το πληθος χανονταν σιγα σιγα μεχρι που δεν εβλεπε τιποτε πια, ουτε μουτζουρες, ουτε φιγουρες...τιποτα, απλα τιποτα.

"Such a lonely day And it's mine It's a day that I'm glad I survived"

Χιονι ε?

Καλα ηταν αλλα αντε να ξεκουμπιστει τωρα γιατι με το ζορι τις εχω γλιτωσει τις γλυστρες!

πι ες. ναι ρε ειμαι αιωνια ερωτευμενη με την ανοιξη!

Γαζελα του Μαυρου Θανατου

Θέλω να κοιμηθώ σα μήλο της μηλιάς
να ξεμακρύνω από την τύρβη των κοιμητηριών,
θέλω να κοιμηθώ τον ύπνο εκείνου του παιδιού
που ήθελε να κόψει την καρδιά του στις πλατιές θάλασσες.

Δε θέλω να μου ξαναπούν πως οι νεκροί δε χάνουν αίμα,
πως το σάπιο στόμα ζητάει ολοένα νερό.
Δε θέλω να μάθω για τα μαρτύρια της χλόης,
μήτε για το φεγγάρι που έχει στόμα ερπετού και δουλεύει πριν έρθει η αυγή.

Θέλω να κοιμηθώ λιγάκι,λιγάκι, ένα λεπτό, έναν αιώνα,
αλλά να μάθουν όλοι πως δεν πέθανα
πως κούπα χρυσαφιού στα χείλια μου έχω
πως είμαι ο μικρός φίλος του Δυτικού ανέμου
πως είμαι των δακρύων μου η απέραντη σκιά.

Σκέπασέ μ’ ένα τούλι την αυγή γιατί θα μου πετάξει χούφτες τα μερμύγκια ο θάνατος
και τα ποδήματά μου θα μουσκέψει με σκληρό νερό για να γλιστράνε οι δαγκάνες του σκορπιού του.

Γιατί θέλω να κοιμηθώ των μήλων τον ύπνο,
για να μάθω κάποιο θρήνο που θα με καθάρει από το χώμα
γιατί θέλω να ζήσω μ΄εκείνο το παιδί το σκοτεινό
που ήθελε στ΄ανοιχτά νερά να κόψει την καρδιά του Φ. Λόρκα

Μ. Αναγνωστάκης

πι ες. 1 το ξερω, τελευταια εχω γινει πολυ κουλτουρα αλλα απανταω στο μπλογκοπαιχνιδο του yellow kid κ με την σειρα μου προσκαλω τον love and poison (γιατι πρωτον μου χρωσταει :-Ρ κ δευτερον νομιζω οτι εχει ωραια ποιηματα να πει...)
πι ες 2:μαρεσει ο Αναγνωστακης γιατι εγραφε ποιηματα τα οποια δεν ειχαν ρηση...κ επισης μαρεσει πολυ κ ο Λορκα, κ αυτο το ποιημα που τα συνδυαζει κ τα δυο.

Such a perfect day...

Οταν ζεις μια υπεροχη μερα δεν χρειαζεται να κανεις πολλα πραγματα, αρκει να τα κανεις με ατομα που αγαπας...
Οταν ζεις μια υπεροχη μερα μπορει να κλαψεις τοσο δυνατα οσο γελασες, να στεναχωρεθεις τοσες φορες οσο ευχαριστηθηκες...
Οταν ζεις μια υπεροχη μερα αυτο δεν σημαινει απαραιτητα οτι θα σου ξεκινησει καλα ή οτι θα σου καταληξει καλα...
Οταν ζεις μια υπεροχη μερα ποτε δεν καταλαβαινεις το ποσο υπεροχη ειναι μεχρι κ την στιγμη που θα τελειωσει...
Στην υγεια μια υπεροχης μερας.

It's the first day for the rest of your life...

Η πρωτη μερα της ζωης σου ειναι αργη, ησυχη...ξυπνας αλουστη κ κουρασμενη κ σχεδον δεν αναγνωριζεις τον ανθρωπο που βλεπεις στον καθρεφτη.
Η πρωτη μερα της ζωης σου εχει ηλιο, χαμογελας χωρις να ξερεις γιατι...νοιωθεις ταυτοχρονα ηρεμια κ ενταση, θες να βγεις να τρεξεις αλλα μπορει να μην κανεις κ τιποτε απο αυτα που θες να κανεις.
Η πρωτη μερα της ζωης σου ειναι πολυασχολη, εχεις τοσο πολλα να κανεις...τα εχεις αναβαλλει, αλλα ολα σου λενε οτι πρεπει να τα κανεις, τελικα ομως βλεπεις οτι δεν θες να κανεις τιποτε απο αυτα που πρεπει οπωσδηποτε να κανεις.
Η πρωτη μερα της ζωης σου ειναι αποφασιστικη, εχει μια αισιοδοξη μελαγχολια...θες να παρεις αποφασεις αλλα σε εχει συνεπαρει τοσο η μερα που τελικα μπορει κ να μην αποφασισεις τιποτε απο αυτα που ηθελες να αποφασισεις.
Η πρωτη μερα της ζωης σου ειναι σκατα, καυγαδιζεις κ νευριαζεις...μετα απο μερικα λεπτα ομως ξεχνας γιατι καυγαδισες κ νευριασες.
Η πρωτη μερα της ζωης σου σε κανει να σκεφτεσαι, δεν σαρεσει αυτο...δεν σαρεσει να σκεφτεσαι αλλα αυτες τις γαμημενες σκεψεις που τις εκρυβες τοσο καιρο;
Η πρωτη μερα της ζωης σου εχει μια διαυγεια, δεν σαρεσει αυτο...ποσο καιρο εχεις να δεις τα πραγματα τοσο καθαρα;
Η πρωτη μερα της ζωης σου σε ξυπναει αποτομα, κ δεν σαρεσει αυτο...ποσο καιρο κοιμομουν; νοιωθω οτι ξυπνησα...ξυπνησα;νοιωθω σα να ξυπνησα μετα απο πολυ καιρο κ μαρεσει αυτο.

Τα επικαιρα...

Οσο κ να θελετε να με κανετε να ασχοληθω μαζι σας, γιατι το ξερω αυτα γουσταρετε γι'υτα ζειτε. Οσο κ να θελετε να σας βλεπω στην τιβι να κλαιω μαζι σας, να πενθω, να μιλαω για σας, γιατι το ξερω οτι μονο γιαυτο υπαρχετε. Οσο κ να θελετε να με κανετε να σκεφτομαι αυτο που θελετε κ να κανω αυτο που θελετε, γιατι το ξερω το παιζετε καλοι ενω στην ουσια να κανω αυτο που γουσταρετε εχετε στο μυαλο σας. Οσο κ να θελετε να με κοιμησετε με τις μαλακιες, γιατι το ξερω οτι μαλακες ειστε ολοι. Εγω θα σας λεω να πατε να γαμηθητε, δεν προκειται να κανω αυτο που μου λετε...

πι ες. αφιερωμενο στην επικαιροτητα σημερα

Killing in the name of!

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Huh!

Killing in the name of!Killing in the name of

And now you do what they told ya

But now you do what they told ya

Well now you do what they told ya

Those who died are justified, for wearing the badge, theyre the chosen whites

You justify those that died by wearing the badge, theyre the chosen whites

Those who died are justified, for wearing the badge, theyre the chosen whites

You justify those that died by wearing the badge, theyre the chosen whites

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Some of those that were forces are the same that bore crosses

Uggh!Killing in the name of!Killing in the name of

And now you do what they told ya

And now you do what they told ya, now youre under control

And now you do what they told ya!

Those who died are justified, for wearing the badge, theyre the chosen whites

You justify those that died by wearing the badge, theyre the chosen whites

Those who died are justified, for wearing the badge, theyre the chosen whites

You justify those that died by wearing the badge, theyre the chosen whites

Come on!

Fuck you, I wont do what you tell me

Fuck you, I wont do what you tell me!

Motherfucker!Uggh!

So I start a revolution from my bed

Ή αλλιως το συνδρομο της Κουραδας...
μην νοιωθεις ασχημα, ολοι το εχουμε παθει λιγο εως πολυ (εγω τελευταια ολο κ περισσοτερο κ εχω αρχισει να ανησυχω...)
Τωρα τελευταια εχουμε ολοι μας την ταση να τα περιμενουμε ολα στο πιατο, να μην σηκωνουμε ουτε το μικρο μας δακτυλακι για να κανουμε κατι βρε αδελφε, να κινησουμε μια κατασταση, να πραγματοποιησουμε τους στοχους μας ή (μην πας μακρια) τις υποχρεωσεις μας!οοοοοοχι αντι αυτου προτιμουμε να κουραδιαζουμε στο γραφειο, στο σπιτι, στις παρεες μας κ να περιμενουμε ολα αυτα τα οποια πρεπει να κουνησουμε τον κωλαρακο μας κ να κανουμε να πραγματοποιηθουν δια μαγειας!
Λαθος σου τα' πανε φιλε...ναι εσυ που εισαι ακομη με την σωβρακοφανελα, δεν εχεις επιδιωξει ουτε ενα βραστο αυγο να κανεις, το θεωρεις χασιμο χρονου να δουλευεις κ μενεις με τους γονεις σου μεχρι τα 50 σου!ναι σε σενα μιλαω, που καμια γυναικα δεν προκειται να ειναι τοσο καλη οσο η μαμα σου που σου μαγειρευει κ σου πλενει, που οταν αναλαμβανεις μια δουλεια θες 150 χιλιαδες δουλους για να την τελειωσεις, που καθυστερεις να απαντησεις σε ερωτησεις, που νομιζεις οτι τα ξερεις ολα κ τους κοιτας ολους απαξιωτικα επειδη δεν εχεις τιποτε καλυτερο να κανεις με την αξιοθρηνητη υπαρξη σου απο τα σκεφτεσαι ταβλα σε ενα κρεββατι, που παντα κοιταζεις τους αλλους με νυσταγμενο βλεμμα,που τα θες ολα οπως τα θες γιατι ετσι πρεπει να γινουν τα πραγματα επειδη εσυ το ειπες, που παντα λες στους ολους ποσο οργανωτικος εισαι ενω στην ουσια εισαι μια ΚΟΥΡΑΔΑ Κ ΜΙΣΗΗΗΗΗ!!!
Ουφ...λοιπον αν θες να ξεκινησεις μια επανασταση απο το κρεββατι σου δεν σε κατηγορω, αλλα ξεκινα την τη γαμημενη!Μην περιμενεις απο τους αλλους να ενεργησουν για σενα αν δεν το κανεις εσυ απο μονος σου...κ επιτελους....ΞΥΠΝΑ!

"So I start a revolution from my bed
'Cause you said the brains I had went to my head
Step outside the summertime's in bloom
Stand up beside the fireplace
Take that look from off your face
You ain't ever gonna burn my heart out


................At least not today."

Πως λεμε τα 3 του Καραμπελα?

Η λος ερα ηθελε να μαθει τα 3 της stilvO:
Στον Γκαφενε: ειναι ενα παλιο φαστφουνταδικο στην περιοχη μου οπου πανε παντα γεροι κ κοιτανε αποσφωλομενοι οοοοοοο,τι μαλακια παιζει η τιβι (μεχρι κ για την αναπαραγωγη των φιδιων!) κανοντας ετσι την επανασταση τους στις γριες στο σπιτι!γαμω!εγω παω πολυ συχνα γιατι ο ιδιοκτητης ειναι μεγαλος τυπας κ γενικα γουσταρω παρακμη!
Ολα ειναι δρομος: μαρεσει να φοραω τα ακουστικα μου στο δρομο, στο μετρο, στο λεωφορειο κ να παρατηρω τους ανθρωπους. Η μουσικη σε συνδιασμο με αγνωστες φατσες ειναι χασιμο....
Το καλυτερο για το τελος: μαρεσει να κραταω τα καλυτερα κομματια για το τελος, το καλυτερο κομματι του ψωμιου, του γλυκου, του φαγητου , την καλυτερη ατακα...παντα στο τελος!

Τα φωτα της πολη με πληγωνουν...

Μου θυμιζουν οτι η ζωη ειναι εκει εξω κ οχι εδω μεσα,με παροτρυνουν, με κοιτουν κ μου γελανε πονηρα...θελουν να παω κ γω εκει...μα εγω ειμαι εδω.

Τα φωτα της πολης ειναι δυνατα κ εκνευριστικα, δεν σβηνουν οταν το θες κ οταν σβησουν σε τρομαζει κ θες να αναψουν παλι.

Τα φωτα της πολης σε καλουν να τα ακολουθησεις κ συ το κανεις αλλα μετα το ξεχνας.

Τα φωτα της πολης πολλοι τα κοιτουν κ λιγοι τα βλεπουν, οι ανθρωποι της πολης περπατουν σε αγγιζουν οταν δεν το θες κ σε προσπερνουν οταν τους αναζητας.

Τα φωτα της πολης φερνουν τους ανθρωπους κοντα, βλεπεις τα προσωπα τους, τα ματια τους σε κοιτουν αλλα μονο τα ματια τους...

Τα φωτα της πολης κανουν τους ανθρωπους να φαινονται ξενοι, προχωρουν σαν ξενοι, παραμενουν ξενοι.

Τα φωτα της πολης κανουν τους ανθρωπους να σε βλεπουν κ σενα σαν εναν ανθρωπο της πολης...γιαυτο κ με πληγωνουν.

Ρωταω γιατι...

Αφιερωμενο στους πυροπληκτους που τους θυμομαστε μονο οταν ειναι μπροστα οι καμερες κ τα φωτα...Στο θεατρο φουρνος επαιξε για λιγες μονο (δυστηχως) παραστασεις αλλα προσεχως θα παιχτει κ σε αλλα θεατρα στην Αθηνα. Με ανατριχιασε η αληθεια του, με τρομαξε, μου αρεσε....http://www.cpress.gr/article.php?art=50126

Σημερα το εκαψα...

Σημερα μπλογκ μου σε σιχαινομαι...τιποτε καλο δεν εχεις πανω σου, εισαι βαρετο, μιζερο, μαυρο, καταθληπτικο και φοβερα αδιαφορο.
Σημερα μπλογκ μου σου μιλαω αλλα εσυ δεν απαντας, οταν μιλας μονο μαλακιες λες για να γελαμε οταν σε ρωταω κατι σοβαρα κανεις την παπια.
Σημερα μπλογκ μου θα ηθελα να σε σπασω στο ξυλο μονο κ μονο για να σου δειξω οτι σε αγαπαω.

Σημερα μπλογκ μου δεν σε αγαπαω, σημερα αγαπαω μονο το podcast μου. Θα το γεμισω τραγουδια και δεν θα σε εχω πια αναγκη.

Σημερα μπλογκ μου σε σκεφτομουν και σιχαινομαι να σε σκεφτομαι...δεν θελω ουτε να σε ξερω.
Σημερα μπλογκ καταλαβα οτι εισαι σαν κ μενα.
Αντε γαμησου Μπλογκ
Σημερα το εκαψα κ φταις για ολα εσυ...

Λοιποοοοοοοον....

Μετα απο προσκληση του συν-blogger Νανακου κ μετα απο ωριμη σκεψη κ περισυλλογη (μεχρι να καταλαβω τι σκατα ειναι αυτη η "σκυταλη"!!!) αποφασισα να γραψω κ γω τα 7+1 πραγματα που με σημαδεψαν το 2007!
Here goes...
1) Φοιτητο-σπιτο πατρα, οκτωβρη μηνα ο καλυτερος τροπος μεσα σε μια εβδομαδα να κανω 2 κολλητους κ να μη μας ξεκολλαει τιποτα...αλλα τιποτα!
2) Το θεατρο που ειχα συνηθισει να πηγαινω μια φορα το χρονο (κ ναι ντρεπομαι γι'αυτο) αρχισε να γινεται μερος της ζωης μου προς μεγαλη καταπληξη δικη μου κ καθολου των γυρω μου (να ανησυχησω γιατρε μου;!)
3) Ταξιδι στα Κυθηρα...μετα απο αυτο (ειλικρινα το πιστευω) εχουν αναρτησει φωτογραφιες στο λιμανι των Κυθηρων ετσι ωστε αν αποφασισουμε να ξαναπαμε να μας μπακλαρωσουν και να μας στειλουν πακετο στην Αθηνα!
4) Ζωη κ κοτα...θες να κανεις διαιτα;αυτα παθαινεις!σε λιγο θα βγαλω φτερα κ θα αρχισω να κακαριζω!
5) Action! Αποφασισαμε με την παρεα να γυρισουμε ταινια, τα οικονομικα μας εχουν μεινει λιγο πισω γι'αυτο ο,τι εχετε ευχαριστηση!
6) Με εχουν ανακυρηξει πλεον κ επισημα την Dr. Ruth της Ομονοιας...ο,τι γκομενο-προβλημα εχει ο οποιοσδηποτε πανω σε οποιοδηποτε θεμα ερχεται σε μενα...(τωρα πια γιατρε μου εχω ανησυχησει πραγματικα!)
7) Hablas Espaniol!Μετα απο 3 ξενες γλωσσες αναγκαστηκα τα σταματησω τα ισπανικα (που τα λατρευω...) γιατι δεν με επαιρνε πια ο χρονος κ η τσεπη μου...joder!
7+1) Γκομενο-μπερδεματα νανακο;ακου κ αυτο: Μετα απο επιμονη παρεμβαση φιλων αποφασιζουν να μου γνωρισουν ενα παιδι, φυσικα ρωτουσα επιμονα πιο ειναι το κουσουρι του αλλα απαντηση ιδια..μια χαρα παιδι ειναι αποφοιτος της φιλοσοφικης,αμαν πια περιεργη!Τι να κανω κ γω πηγα...ολα ωραια κ ολα καλα (προς στιγμην φυσικα ε;!) μεχρι που μου ειπε να ξαναβγουμε -κ χαρηκα η κουλη!- του λεω μια μερα κ ωρα που με βολευε κ μου απαντησε οτι δεν μπορουσε εκεινη την μερα γιατι παει σε "ενα συλλογο" κ "παιζει κατι χαρτια"...κ του παιρνει λεει πολυυυυυ ωρα...Εκανα κ γω την ερωτηση (ξερεις αυτη που σε βασανιζει κ λες δεν το βουλωνα το ρημαδι...) για να μη στα πολυλογω επακολουθησε 2ωρη επεξηγηση για κατι χαρτια που τα λενε γιου γκι ο ή κατι τετοιο κ θαυμαζα την υπομονη μου οταν που εξηγουσε για κατι πρασινους δρακους με μπλε φρυδια που εχουν εξτρα μοναδες δυναμης, πως δεν κατουρηθηκα στο γελιο, δεν του πεταξα 5 φασκελα του 25χρονου μαντραχαλου κ να τον στειλω επι τοπου να κανει παρεα στον δρακο με τα δρακουλινια του!!
Τι να πεις I dont know any better!
κ η σκυταλη παει στον love and poison (με την ελπιδα οτι δεν θα με βρισει!), στην sanity loss era (που γυρισε απο ταξιδακι κ ειναι κ ορεξατη!) ,στην love is a blind bitch (καλο!), στον modus vivendi, στην Efi , στον περαστικο (γιατι θελω πραγματικα να ακουσω τι εχει να πει!)στην deadend-mind και στον αεροστατο (να βρε για να μην παραπονιεσαι!)

Get out!

Τωρα που επιτελους εφυγε το γαμημενο 07 θα γλιτωσουμε απο τις εκατομμυρια ευχες, το γενικοτερο joly spirit που ειχε κατω απο την μονιμη χαρα του τζοκερ,τον μισο και βαλε αστικο πληθυσμο!Τα πραγματα θα μπαινουν σιγα σιγα στην καθημερινη τους ρουτινα, οι ανθρωποι θα κολλανε παλι μπροστα απο την τιβι για να δουν τα νεα επεισοδια των αγαπημενων τους σηριαλ με περισσια προσοχη κ αγωνια...οι ειδησεις θα σταματησουν να δειχνουν στολισμενα δεντακια,φωτακια, πλατειες κ μαλακιες κ ολα θα μπουν παλι στον φυσιολογικο τους ρυθμο ναι?ΟΧΙ...ετσι ειπα κ γω αναστεναζωντας σημερα το πρωι με ανακουφιση βλεποντας ολη αυτη τη σχιζα των γιορτων να εξασθενει...αλλα η φυση ειχε καλυτερα σχεδια κ διεκοψε τα καθησυχαστικα μου ονειρα γυρω στις 7.30 το πρωι...βγαινω εξω κ αντικριζω την γειτονισσα με την καλτσα κ το μπουφαν στον μπαλκονι να με κοιταει με βλεμμα "ποια ειμαι που παω που μπορω να βρω συναλλαγμα..." κ με την τσιριχτη φωνη που αναρωτιεται ολο παραπονο:"κουνηθηκατεεεε"?! ε ναι δε με βλεπεις που ξυπνησα?Η κατασταση στο σπιτι δεν ηταν καλυτερη, ο παππους σε κατασταση "στα οπλα", η μανα μου με την ρομπα κ το παπουτσι απο κατω κ η αδελφη μου (η γουρουνα!) να κοιμαται κ να μην εχει καταλαβει τιποτα!τι να κανω κ γω την πεφτω για υπνο,λεω...δε γαμιεται θα κοιμηθω λιγο ακομα ναι?ΟΟΟΧΙ!2 ωρες μετα χτυπαει το κουδουνι κ μεσα στην νυστα,την αλουσια κ το στραβωμενο-ξινισμενο υφος μου αντικριζω την κουστοδια:Παπας, τσουτσεκι παπα (με σακουλα για το "ο,τι εχετε ευχαριστηση"), μαζι με παιδι βυφτο-εχω πιασει τον σταυρο (δωσε κατι κ συ κυρια) να μου κουναει με περισσια χαρη μπροστα μου την αγιαστουρα κ τα λιβανια...οπως καταλαβαινεις ξυπνησα αποτομα!κ στα καπακια χτυπαει το κινητο του παιδιου "ελα μωρο ντε μπορω τωρα να μιλησω, τα σε παρω εγκω πιο μετα"...Αφου βγηκε το γαμημενο δεν βγηκε?!