Χαρούμενος στην πόλη των τρελών (ιστορία 3)

Περνάω κάθε μέρα από το Δημοτικό γήπεδο του Φαλήρου και πάντα πάντα την ίδια ώρα βλέπω τον ίδιο γέρο με αθλητική φόρμα (τώρα πιά σότς που καλοκαίριασε) να τρέχει στο γήπεδο.

με την ίδια ταχύτητα, το κεφάλι σκυμμένο. Πάντα με τον ίδιο κόπο αλλά και την ίδια επιμονή. Σκυμμένο κεφάλι ο γέρος όταν τρέχει..πόσο να είναι; μπορεί και 80 αλλά το κεφάλι του είναι σκυμμένο.

ίσως να μην είναι σκυμμένο τελικά, μπορεί να τρέχει αργά αλλά είναι η δική του ταχύτητα. κάθε μέρα ο γέρος να τρέχει..γιατί τρέχει τώρα; συνήθεια; βαρεμάρα; απόλαυση; αλλά κάθε μέρα ίδια ώρα.

ώρες ώρες νοιώθω ότι είμαι η μόνη που τον βλέπει..κάθε μέρα να τρέχει στο ίδιο στάδιο, με τον δικό του ρυθμό. εγώ δεν μπορώ να πάω ούτε μέχρι τη στάση με τα πόδια, όταν τρέχω δεν είναι η δική μου ταχύτητα πάντα κάποιος με αναγκάζει να το κάνω και πάντα με το κεφάλι σκυμμένο..περίμενε..το δικό μου κεφάλι ή του γέρου;

ναι..το δικό μου.

You never call me when you're sober..

...was playing in his car speakers when he saw her, he immediately knew that it was her she wanted. she was skinny, she wore a pink dress with a matching wig, he pulled over next to her. she immediatly approached the car with her normal lusious walk, only to find out that the spark had long faded, "would you like some company tonight, baby", she used the same line she had used for so many times in the past but she saw the man was still looking forward and his fists on the wheel, all his veins poping. when she tried to talk again hes eyes widened with the regognision and then he saw the same sad layer of brown he fell in love with..."what the hell are you doing here", her voice broke as she spat the words slowly, individually to his face. he just looked at her, her eyes shared half of the spark they used to have..he simply looked at her his face wringled with pain.

Whatever it was that she had smoke, drunk or snorted this was no longer the woman he fell in love with all those years ago and suddenly knew that whatever she saw in him in the past was no longer there.he drove off with a sense of relief down his spine as he watched her from the rear mirror, her surprised expression soon changed into her "work face" in less than 30 seconds.

whoever that was, she wasnt her anymore.weeks turned into months, in was raining he laid on the bed predenting to sleep for one more night when the phone rang..."its me..i totally fucked up and its fucking raining. will you come and get me?are you fucking listening to me?

- no...not anymore.

Κιτρίνισε η Αθήνα

...κ γω από το κακό μου!

κάθε Πέμπτη κάτι συμβαίνει με την συγκοινωνία...

24ωρη, 35 ωρη, στάση και τα νεύρα μου στο κόκκινο!

το έχω ξαναπεί δεν είμαι κατά της απεργίας αλλά δεν βλέπω την σκοπιμότητα του να δίνω εγώ και ο καθένας μας 20 ευρώ την εβδομάδα σε ταξί!

λες να πάρω και γω ένα ταξί μπας και γλιτώσω?!

Cocteau Twins - Beatrix

Στο φίλο μου τον panopti...η ομελέτα του!

Χαρούμενος στην πόλη των τρελών (ιστορία 2)

Παρασκευή 7 του Μάη...περίμενα μαζί με 200 ακόμη νοματαίους τον ηλεκτρικό στην Καλλιθέα... και σκεφτόμουν ότι ο χρόνος είναι σχετικός!Ναι μωρέ αυτό δεν είχε πει και αυτός ο τύπος με το αφάνα το μαλλί που τον έχω αφίσα σπίτι μου με την γλώσσα έξω?!

Ενιγουέι, σκεφτόμουν σχετικά με την σχετικότητα και το πως όλα είναι σχετικά με κάτι άσχετο όταν είδα μπροστά μου ιν φλες εν μπλόντ τον Άγιο Βασίλη! Ναι, να μη σώσω να δω την Ντόρα πρωθυπουργό, Μάη μήνα ο βασίλης ο αϊ στον ηλεκτρικό. Ήθελα να τον ρωτήσω αν έχει έρθει για διακοπές πόσο θα κάτσει, αν βαρέθηκε να κυκλόφορεί μόνο χειμώνα και αν βρε αδελφέ τον δούμε και σε κανένα σούπερ παρανταίς αλλά η απογοήτευση με κυρίευσε μαζί με το σάντουιτς που είχα φάει νωρίτερα...δεν ήταν ο Άις (το χαιδευτικό του..)!!!

Και τελικά κατάλαβα την σχετικότητα...

Σχετικά με τον τύπο που είχε ντυθεί αι Βασίλης μάη μήνα του εύχομαι να είναι χαρούμενος και περίεργος χωρίς να θέλω να μάθω τον λόγο.

Σχετικά με τους 200 νοματαίους που είμασταν στοιβαγμένοι σε ένα βαγόνι, είπαμε.

Σχετικά με το ότι ο ηλεκτρικός υποτίθεται ότι θα είχε φτιαχτεί από τον Μάρτη είναι και αυτό σχετικό γιατί δεν είχε αναφερθεί τον Μάρτη ποιού έτους!

α και κάτι άσχετο...τελικά αυτόν στην αφίσα πως τον λένε?!

Cocteau Twins - Alice

Αφού το podcast απεργεί δεν μπορώ να αφήσω το μπλοκάκι μου χωρίς μουσική! να σταματήσει να γκρινιάζει και ο αερόστατος!there!

Χαρούμενος στην πόλη των τρελών (Ιστορία 1)

Βλέπω κάθε πρωί έναν άστεγο στο τράμ. Δυστύχως δεν έχω φωτογραφία του και θεωρώ άκυρο να βάλω κάποια άλλη φωτογραφία εκτός από την δική του μόνο και μόνο για να ομορφύνει το κείμενο.

Έχει μούσι, χαμογελάει διαρκώς και φοράει ένα σκισμένο παντελόνι που από μπροστά είναι κανονικό και από πίσω σόρτς.

Ο περισσότερος κόσμος δεν κάθεται δίπλα του γιατί φοβάται μην τους πιάσει την κουβέντα, μήπως βρωμάει ή μήπως τους ορμήξει - κλέψει - βιάσει ταυτοχρόνως (τι εγώ πιστεύω στον σούπερ μαν!)

Την πρώτη φορά μου τον είδα με σκούντησε και κάτι μου είπε και εγώ κλασσικά τον αγνόησα, έβαλα τα ακουστικά μου κ πήγα σε άλλη θέση μη μου χαλάσει και το ίματζ...! Την δεύτερη φορά που τον είδα με έιχαν μόλις κλέψει και ήμουν στον τράμ στεναχωρημένη και σκατά (καταλαβαίνεις κρίση περνάμε!)...Ξαναέρχεται καρφωτός σε εμένα και μου λέει "Κοίτα έξω, κοίτα την θάλασσα σε λίγο θα πάω να βουτήξω."
"Κάνε μία και για μένα" του λέω και τον χαιρετάω παρά το "τς τς τς" βλέμμα που μου έριξε η διπλανή γλυφαδιώτισα. καπώς έφευγε το τράμ και με είδε να τον χαιρετάω με κοίταξε έκπληκτος σα να έβλεπε πρώτη φορά κινούμενο χέρι προς την κατεύθυνσή του και δεν ήξερε τι σημαίνει η κίνηση.

Όταν τον ξαναείδα πάλι μου μίλησε αλλά δεν μου έπιασε την κουβέντα παρά την θέληση μου, μύριζε σαν χώμα και καμμένο ξύλο μαζί και ούτε με βίασε - σκότωσε - μουέφαγετονγκόμενο με την μία...αν ρωτάς εμένα (που και να μη με ρωτάς χέστηκα εδώ που τα λέμε, δικό μου είναι το μπλόγκ και ότι γουστάρω λέω) πιο τρελό που φαίνεται να βλέπω ανθρώπους να μιλάνε με το χάντς φρι στον δρόμο με άλλους και γω από κεκτιμένη να απαντάω "μιά χαρά ευχαριστώ έσεις, τα παιδιά καλά..; πάντα καλά" Αλλά ευτύχως βρίσκομαι στο πρώτο στάδιο της παράνοιας...νομίζω.

Έπεσα πάλι θύμα...

...Της απέργίας!!!

Ξέμεινα από τσιγάρα...

Έλληνας είσαι...και φαίνεσαι!

Νομίζω ότι η χθεσινή στάση εργασίας είχε μεγάλη επιτυχία!Αξίζει ένα βροντερό συγχαρητήριο σε όλους όσους την σκέφτηκαν δίνοντας έτσι μία γροθιά στο αχαμνό του κράτους!

αυτό φυσικά που δεν μπορεί να κατανοήσει η επαναστατική μου τσεγκεβαρική φλέβα (αν θες στην δείχνω πριβέ!) είναι το "πως" συντρόφια!

ΠΩΣ η στάση των λεωφωρείων, 11-5 συγκεκριμένα, κατάφερε να γαμήσει χιλιάδες ανθρώπους που στοιβάχτηκαν σαν σαρδέλες στον ήλιο μέσα στα λεωφορεία των 5.30 έδωσε το αγωνιστικό μήνυμα στους υπευθύνους που οδηγούν lexus λίμος με τον σωφέρ της κας Νταίζη!

Don't get me wrong...ειναι φαν της απεργιας μάι σέλφ, πάντα βγαίνει κάτι καλό από μία απεργία! Τσακώνομαστε με κάνα μπάτσο, μας τον ακουμπάει κανείς στο λεωφορείο με την δικαιολογία του γενικού συνοστισμού και η μέρα περνά με χαρούμενες εκπληξούλες (τσάμπα τζακούζι στο τράμ) και άλλα πολλά!

πι ες 1. Ευχαριστώ κύριε λεωφορειατζή που τρέχατε γαμιόντας στην παραλιακή χθές με 500 άτομα μέσα στο τράμ..μας πήγατε στην δουλειά μας πολύ γρήγορα!

πι ες 2. μήνυμα στο παιδί με το κόκκινο μπλουζάκι χθές με το οποίο ήρθα πολύ κοντά: ήταν τόσο καλό για σένα όσο και για μένα; (στείλε εδώ!!)

Κεκλεισμένων των θυρών

Σε μία ασφυκτικά γεμάτη πόλη, με ασφυκτικά γεμάτα μέσα μεταφοράς πολλές φορές νοιώθω ότι οι άνθρωποι είναι μέσα στα μούτρα μου και με πνίγουν...

people are strange when your a stranger, ή ίσως πάλι είναι ανάδρομος ο πούστης ο Ερμής!Κάθε φορά που θέλω να μπω στο πρώτο καράβι - αεροπλάνο - βεσπάκι (είμαι βολική εγώ) κάποιος θα πεταχτεί και θα πει "α ξέρεις γιατί...είναι ανάδρομος ο Ερμής" ! Αν μαζευούμε μαζί και του πάρουμε ένα GPS θα γλιτώσουμε δηλαδή;

Είναι τελικά η κόλαση οι άλλοι άνθρωποι; Δεν μασάω αυτή την καραμέλα, όλα είναι θέμα μυαλού ή τουλάχιστον αυτό λέω πολλές φορές μέσα μου και παρήγοριέμαι! Ίσως τελικά η κολάση να είναι η έλλειψη άγνοιας...μακάριοι οι πτωχοί τω πνέυματι, βοήθεια μας!

* ένα κείμενο, 1ο σειρές 4 κλισέ! χρειάζομαι διακοπές!

Γαμώ την ΤV μου μέσα!

4....όχι όχι 5 χρόνια χωρίς τηλεόραση και η αντιμετώπιση που λαμβάνω είναι παρόμοια με αυτή των πράσινων, κοντών πλασματακίων με κεραίες! Όχι ακρίδες ρε! εξωγήινους εννοώ!

κάθε φορά που βρίσκομαι σε κάποιο φιλικό σπίτι χαζεύουμε μπροστά στην τιβι σαν ζόμπι για να δούμε την μανωλίδου να χορεύει..να κριτικάρει, να κάνει γούτζου γούτζου με τον άδωνι....γιακ!

κ μέσα σε όλη αυτή την εξτραβαγκάζα χορού, τραγουδιού, μιάς ρωσίδας που κάνει ομελέτα και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ (έχει σημασία αυτό) τραγουδά Beatles...ακούγεται και μία φωνή, ή καλύτερα μία παραφωνία:

- Ρε παιδιά δεν την κλείνουμε την μαλακία; χαζέψαμε!

-Σκάσε!!!

....κ σκάω.

Μάης του 08?!

...και έχουμε Φεβρουάριο του 10?!Γουάου!