Wednesday, April 14, 2010

Κεκλεισμένων των θυρών


Σε μία ασφυκτικά γεμάτη πόλη, με ασφυκτικά γεμάτα μέσα μεταφοράς πολλές φορές νοιώθω ότι οι άνθρωποι είναι μέσα στα μούτρα μου και με πνίγουν...
people are strange when your a stranger, ή ίσως πάλι είναι ανάδρομος ο πούστης ο Ερμής!Κάθε φορά που θέλω να μπω στο πρώτο καράβι - αεροπλάνο - βεσπάκι (είμαι βολική εγώ) κάποιος θα πεταχτεί και θα πει "α ξέρεις γιατί...είναι ανάδρομος ο Ερμής" ! Αν μαζευούμε μαζί και του πάρουμε ένα GPS θα γλιτώσουμε δηλαδή;
Είναι τελικά η κόλαση οι άλλοι άνθρωποι; Δεν μασάω αυτή την καραμέλα, όλα είναι θέμα μυαλού ή τουλάχιστον αυτό λέω πολλές φορές μέσα μου και παρήγοριέμαι! Ίσως τελικά η κολάση να είναι η έλλειψη άγνοιας...μακάριοι οι πτωχοί τω πνέυματι, βοήθεια μας!
* ένα κείμενο, 1ο σειρές 4 κλισέ! χρειάζομαι διακοπές!

4 comments:

aerostatik said...

μη σε παίρνει από κάτω ...

Anonymous said...

min eisai xazh!!! skepsou ola auta pou se kanoun dinati kai ola pane kalitera... kai kalitera as sou apantisw me kati pou tha se kanei na xamogelaseis... http://www.youtube.com/watch?v=ohoPGC06J2Q

Σεισάχθεια said...

και γιατι δε δοκιμάζεις μια φορά να μπεις σε ενα αεροπλάνο, πλοίο , βεσπάκ??

Unknown said...

aerostatikouli δεν μασάω dont worry!
ανωνυμε...μου φαίνεται γελοίο να ευχαριστώ έναν ανώνυμο!thnx ανώνυμε!!χαχα
σεισάχθεια με τα 100 ευρώ που μου έχουν μείνει μέχρι το τέλος του μήνα λες να μπορώ να διακοπίσω στα καμμένα βούρλα?!