Cocteau Twins - Beatrix

Στο φίλο μου τον panopti...η ομελέτα του!

Χαρούμενος στην πόλη των τρελών (ιστορία 2)

Παρασκευή 7 του Μάη...περίμενα μαζί με 200 ακόμη νοματαίους τον ηλεκτρικό στην Καλλιθέα... και σκεφτόμουν ότι ο χρόνος είναι σχετικός!Ναι μωρέ αυτό δεν είχε πει και αυτός ο τύπος με το αφάνα το μαλλί που τον έχω αφίσα σπίτι μου με την γλώσσα έξω?!

Ενιγουέι, σκεφτόμουν σχετικά με την σχετικότητα και το πως όλα είναι σχετικά με κάτι άσχετο όταν είδα μπροστά μου ιν φλες εν μπλόντ τον Άγιο Βασίλη! Ναι, να μη σώσω να δω την Ντόρα πρωθυπουργό, Μάη μήνα ο βασίλης ο αϊ στον ηλεκτρικό. Ήθελα να τον ρωτήσω αν έχει έρθει για διακοπές πόσο θα κάτσει, αν βαρέθηκε να κυκλόφορεί μόνο χειμώνα και αν βρε αδελφέ τον δούμε και σε κανένα σούπερ παρανταίς αλλά η απογοήτευση με κυρίευσε μαζί με το σάντουιτς που είχα φάει νωρίτερα...δεν ήταν ο Άις (το χαιδευτικό του..)!!!

Και τελικά κατάλαβα την σχετικότητα...

Σχετικά με τον τύπο που είχε ντυθεί αι Βασίλης μάη μήνα του εύχομαι να είναι χαρούμενος και περίεργος χωρίς να θέλω να μάθω τον λόγο.

Σχετικά με τους 200 νοματαίους που είμασταν στοιβαγμένοι σε ένα βαγόνι, είπαμε.

Σχετικά με το ότι ο ηλεκτρικός υποτίθεται ότι θα είχε φτιαχτεί από τον Μάρτη είναι και αυτό σχετικό γιατί δεν είχε αναφερθεί τον Μάρτη ποιού έτους!

α και κάτι άσχετο...τελικά αυτόν στην αφίσα πως τον λένε?!

Cocteau Twins - Alice

Αφού το podcast απεργεί δεν μπορώ να αφήσω το μπλοκάκι μου χωρίς μουσική! να σταματήσει να γκρινιάζει και ο αερόστατος!there!

Χαρούμενος στην πόλη των τρελών (Ιστορία 1)

Βλέπω κάθε πρωί έναν άστεγο στο τράμ. Δυστύχως δεν έχω φωτογραφία του και θεωρώ άκυρο να βάλω κάποια άλλη φωτογραφία εκτός από την δική του μόνο και μόνο για να ομορφύνει το κείμενο.

Έχει μούσι, χαμογελάει διαρκώς και φοράει ένα σκισμένο παντελόνι που από μπροστά είναι κανονικό και από πίσω σόρτς.

Ο περισσότερος κόσμος δεν κάθεται δίπλα του γιατί φοβάται μην τους πιάσει την κουβέντα, μήπως βρωμάει ή μήπως τους ορμήξει - κλέψει - βιάσει ταυτοχρόνως (τι εγώ πιστεύω στον σούπερ μαν!)

Την πρώτη φορά μου τον είδα με σκούντησε και κάτι μου είπε και εγώ κλασσικά τον αγνόησα, έβαλα τα ακουστικά μου κ πήγα σε άλλη θέση μη μου χαλάσει και το ίματζ...! Την δεύτερη φορά που τον είδα με έιχαν μόλις κλέψει και ήμουν στον τράμ στεναχωρημένη και σκατά (καταλαβαίνεις κρίση περνάμε!)...Ξαναέρχεται καρφωτός σε εμένα και μου λέει "Κοίτα έξω, κοίτα την θάλασσα σε λίγο θα πάω να βουτήξω."
"Κάνε μία και για μένα" του λέω και τον χαιρετάω παρά το "τς τς τς" βλέμμα που μου έριξε η διπλανή γλυφαδιώτισα. καπώς έφευγε το τράμ και με είδε να τον χαιρετάω με κοίταξε έκπληκτος σα να έβλεπε πρώτη φορά κινούμενο χέρι προς την κατεύθυνσή του και δεν ήξερε τι σημαίνει η κίνηση.

Όταν τον ξαναείδα πάλι μου μίλησε αλλά δεν μου έπιασε την κουβέντα παρά την θέληση μου, μύριζε σαν χώμα και καμμένο ξύλο μαζί και ούτε με βίασε - σκότωσε - μουέφαγετονγκόμενο με την μία...αν ρωτάς εμένα (που και να μη με ρωτάς χέστηκα εδώ που τα λέμε, δικό μου είναι το μπλόγκ και ότι γουστάρω λέω) πιο τρελό που φαίνεται να βλέπω ανθρώπους να μιλάνε με το χάντς φρι στον δρόμο με άλλους και γω από κεκτιμένη να απαντάω "μιά χαρά ευχαριστώ έσεις, τα παιδιά καλά..; πάντα καλά" Αλλά ευτύχως βρίσκομαι στο πρώτο στάδιο της παράνοιας...νομίζω.