Κατεβαινε απο τον δρομο που ειχε κατεβει τοσες αλλες φορες πριν αλλα ενοιωθε σα να τον εβλεπε για πρωτη φορα. Στο χερι κρατουσε τσιγαρο κ προχωρουσε μεσα σε ενα ασφυκτικο πληθος ατομων γυρω της, περιεργο αλλα ενοιωθε οτι ηταν αορατη, οτι δεν την εβλεπε κανεις, οτι προχωρουσε κ δεν εβλεπε γυρω της ανθρωπους παρα μονο φιγουρες με μουτζουρωμενα προσωπα...
Μια ελαφρια μουσικη ακουγονταν καπου στο βαθος, μπορουσε καποιος να ξεχωρισει ευκολα τον ηχο κιθαρας κ μια αμυδρη φωνη να λεει ενα τραγουδι, αλλα τιποτε παρα πανω, ουτε στιχους ουτε συνοχη...τιποτα, απλα τιποτα.
Το τσιγαρο ειχε σχεδον τελειωσει αναμεσα στα δακτυλα της, σημαδι οτι οπου ναναι θα εφτανε στον προορισμο της, κ επιτελους αρχισε να διακρινει μεσα απο την φωνη στα ακουστικα της εναν στιχο...
Συνεχισε να κατεβαινει, το πληθος χανονταν σιγα σιγα μεχρι που δεν εβλεπε τιποτε πια, ουτε μουτζουρες, ουτε φιγουρες...τιποτα, απλα τιποτα.
"Such a lonely day And it's mine It's a day that I'm glad I survived"